حسین انصاریان: دین یعنی محبت، عشقورزی و مهرورزی و اگر کسی دین را به جز این تعریف کند، اشتباه میکند
حسین انصاریان با تاکید بر اینکه در امت اسلام همه باید حوزه جاذبه، محبت و نرمی باشند نه حوزه طرد، بیمهری و تلخی، تصریح کرد: دین یعنی محبت، عشقورزی و مهرورزی و اگر کسی دین را به جز این تعریف کند، اشتباه میکند. پیغمبر اسلام(ص) به تمام مردم مسلمان دستور میدهد که به اخلاق خدا آراسته شوید و همانطور که عرض کردم در اخلاق پروردگار، طرد کردن و تلخی وجود نداد.
به گزارش سرویس سیاسی ایصال نیوز از موسسه دارالعرفان، حجت الاسلام و المسلمین حسین انصاریان مفسر قرآن کریم و استاد حوزه علمیه، در مراسم عزاداری دهه اول ماه محرم در امامزاده صالح(ع) تجریش با بیان اینکه همه عالم تجلی مهر، محبت و احسان پروردگار است، اظهار داشت: در این جهان عظیم از طرف خداوند خشمی به کار برده نشده چرا که در وجود پروردگار تلخی و طرد کردن وجود ندارد و راه برای بازگشت همه به سوی خدا باز گذاشته شده است. بدترین مردم در دوره آفرینش انسان منافقان بودهاند؛ یعنی کسانی که زیر چهره اسلام خود را پنهان کرده و اعتماد مردم را جلب میکنند اما در زمان مناسب از پشت به مردم خنجر میزنند. عذابی که خداوند برای منافقان در نظر گرفته است سنگینتر از عذاب مشرکان، کافران و دشمنان است و به فرموده قرآن کریم، منافقان در پایینترین طبقه دوزخ قرار دارند و بیشترین عذاب را تحمل میکنند.
وی ادامه داد: با این وجود، خداوند بلافاصله در قرآن میفرماید اگر همین منافقان توبه کنند، بدیهای خود را اصلاح کنند، به من اعتماد کنند و برای من عبادت کنند در قیامت پاداشی عظیم برای آنها قرار میدهم؛ این فرموده خداوند در آیات قرآن یعنی راه بازگشت حتی برای بدترین انسانها هم باز گذاشته شده است. خداوند اهل طردکردن بندگان نیست و ما نیز باید از این اخلاق خداوند درس بگیریم و همدیگر را طرد نکنیم، زن و شوهر نباید همدیگر را طرد کنند، والدین نباید فرزندان خود را از خانه طرد کنند، مردم نباید مسجد، محله و اداره را طرد کنند، دولت هم نباید کسی را طرد کند. بر دولت اسلامی واجب است که همچون خدا و پیامبر اسلام(ص)، مردم را جذب کند چرا که طرد کردن خلاف اخلاق خدا و اسلام است.
نصاریان با تاکید بر اینکه در امت اسلام همه باید حوزه جاذبه، محبت و نرمی باشند نه حوزه طرد، بیمهری و تلخی، تصریح کرد: دین یعنی محبت، عشقورزی و مهرورزی و اگر کسی دین را به جز این تعریف کند، اشتباه میکند. پیغمبر اسلام(ص) به تمام مردم مسلمان دستور میدهد که به اخلاق خدا آراسته شوید و همانطور که عرض کردم در اخلاق پروردگار، طرد کردن و تلخی وجود نداد.
این مفسر قرآن کریم ادامه داد: تنها در یک جا خداوند، مخلوق را از رحمت و مغفرت خود محروم می کند و این موضوع زمانی اتفاق میافتد که بنده با وجود محبتدیدن و شنیدن آیات و روایات، میخواهد که در نقطه ظلم و ستم و اصرار بر انجام گناهان کبیره و صغیره باقی بماند؛ به فرموده قرآن، در چنین شرایطی خداوند، عالِم است که این فرد تا آخرین لحظه عمر خود اصلاحپذیر نیست همچون یزید که اخلاق حیوانی، اخلاق درندگان و اخلاق شیطانی را در خود داشته و نسبت به هیچکدام از اعمال شنیع خود، اظهار پشیمانی نکرد؛ طبیعتا این قبیل افراد، دیگر انسان نبوده و از رحمت خداوند محروم هستند.
انصاریان در ادامه خطاب به جوانان گفت: شما میتوانید ظرف عقلتان را از حکمتهای الهی که در آیات، روایات و اشعار شعرای حکیم به چشم میخورد، پر کرده و دل خود را نیز سرشار از محبت به خدا، مردم، والدین و دوستان کنید تا به معدن ارزش تبدیل شوید.
وی با بیان اینکه سراسر دین جلوه محبتالله است، بیان کرد: در عبادات نیز مسئله محبت و عشق به کار رفته است. پیامبر اسلام(ص) میفرمایند برترین مردم در امت من کسی است که عاشق عبادت باشد و به فرموده امام صادق(ع)، عشق میوه معرفت است یعنی من باید از طریق قرآن، روایات و نهجالبلاغه بفهمم که عبادت، کلید همه خوبیها و درستیهاست؛ وقتی به آثار عبادت، معرفت پیدا کنم، همانند انبیاء، عاشق عبادت میشوم.
انصاریان ادامه داد: عبادت تنها نماز و روزه نیست بلکه نماز و روزه جزئی از عبادت است؛ نگاه محبتآمیز به والدین، آبدادن به حیوانات، عیادت بیمار، فروختن اجناس با سود کم به مردم، کمک مالی به نیازمندان و بیماران و خدمت به خلق نیز از عبادات محسوب میشود. وقتی اسم عبادت میآید تنها به نماز و روزه فکر نکنید، به عنوان مثال شما برای حل مشکل فردی از خانه خارج میشوید، در این وضعیت حتی مسیر رفت و آمد شما هم به عنوان عبادت حساب میشود. عبادت یک معدن است که از آن رحمت، مغفرت، آمرزش و رضایت خدا خارج میشود و این گونه میتوانم عاشق عبادت شوم.
این استاد حوزه علمیه گفت: حکیم بزرگوار، حاج ملا هادی سبزواری روایتی را به نقل از یکی از معصومین بیان میکند که هرکسی به نیت نیرو گرفتن برای خدمت به خلق و یا عبادت خداوند غذایی را میل کند، به تعداد لقمههای خورده شده، در قیامت پاداش میگیرد؛ این مهربانی پروردگار است و ما هم باید در در حد خودمان نسبت به پروردگار مهربان باشیم و به دستورات او عمل کنیم. وقتی خداوند به ما محبت میکند اما ما جواب محبتهای او را نمیدهیم، در روز قیامت برای خود دردسر و عذاب درست کردهایم.
انتهای پیام/*