یک گروه بین المللی از دانشمندان فرضیه جدیدی برای ظهور اکسیژن در زمین ارائه کرده اند که جایگزینی برای فرضیه رویداد بزرگ اکسیداسیون است.

بر اساس یافته های محققان که در مجله Geosystems and Geoenvironment منتشر شده است، افزایش غلظت اکسیژن یک فرآیند آهسته بوده است که بین ۲.۸ تا ۱.۸ میلیارد سال پیش رخ داده است.

بر اساس فرضیه رویداد بزرگ اکسیداتیو، اکسیژن حدود ۲.۴ میلیارد سال پیش به سرعت افزایش یافت و سپس طی ۲۰۰ میلیون سال آینده به شدت کاهش یافت. با این حال، تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی مواد معدنی تشکیل‌ شده در سنگ‌ ها و کف دریا نشان می‌دهد که افزایش اکسیژن اتمسفر بیش از یک میلیارد سال اتفاق افتاده است و اوج اکسیژن در حدود ۲۱ درصد در حدود ۱.۹ میلیارد سال پیش رخ داده است.

افزایش آهسته غلظت با برخورد صفحات قاره ای همراه است که منجر به تشکیل ابرقاره ها و تکامل سیانوباکتری ها در اقیانوس ها می شود. تغییر در ترکیب شیمیایی مواد معدنی در پوسته زمین با افزایش سطح اکسیژن به دلیل وجود انواع جدیدی از فلزات اکسید شده، که تنها به دلیل افزایش سطح اکسیژن در دسترس قرار گرفتند، مرتبط است.

افزایش اکسیژن همچنین با کاهش دی اکسید کربن و متان همراه بود که منجر به ایجاد شرایط دوستدار زندگی در اقیانوس و جو شد. قبل از این، اقیانوس های باستانی با عناصر سمی مانند آرسنیک و جیوه غنی شده بودند. در هنگام برخورد قاره ها، ساختمان کوهستانی رخ داد که به شسته شدن مواد مغذی به اقیانوس ها، تحریک تولید مثل میکروارگانیسم ها و افزایش تولید بیوژنیک اکسیژن کمک کرد.

انتهای پیام/*