قرارداد ارتقاء ناوگان «اف-15 جی» ژاپن در راستای تقویت نیروی دفاعی توکیو با بودجه بی سابقه ای منعقد شد. تحلیلگران می گویند که جت های ارتقا یافته بعید است بر تعادل استراتژیک منطقه تأثیر بگذارد اما به رقابت تسلیحاتی بین دو غول آسیایی می افزاید.

به گزارش ایصال نیوز ، تحلیلگران هشدار می دهند که روابط سرد بین پکن و توکیو با امضای قراردادی که به ارتقاء هواپیماهای جنگی ژاپن به "سوپر رهگیر" منجر خواهد شد، تیره تر می شود.

به گفته وزارت دفاع ایالات متحده، این قرارداد در اواخر دسامبر به توافق رسید و شامل ارتقاء ناوگان نیروی دفاع هوایی ژاپن است که تا سال 2020 تعداد آنها به 155 رسید.

این توافق در راستای تقویت جایگاه ژاپن و در پاسخ به تشدید تنش های منطقه ای است.

همچنین در ماه دسامبر، ژاپن بودجه دفاعی بی سابقه 5.4 تریلیون ین (47 میلیارد دلار) را تصویب کرد که شامل بودجه برای تحقیق و توسعه یک جت جنگنده جدید و سایر سلاح های "تغییر دهنده موازنه قوا" است.

ارتقاء جت اف-15 جی که یک جنگنده دو موتوره برخوردار از برتری هوایی در همه شرایط جوی است شامل توسعه یک سیستم هواپیمایی یکپارچه خواهد بود برای پشتیبانی از حریم هوایی ژاپن. 

علاوه بر این، قرارداد مذکور، جنگنده‌های ژاپنی را همگام با ناوگان هوایی رو به رشد این کشور با نسل بعدی جنگنده‌های رادارگریز F-35 Lightning II جایگزین می کند؛ یک جت پیشرفته‌تر که قادر به برتری هوایی و مأموریت‌های ضربتی است.

ژاپن به طور فزاینده ای علیه نفوذ فزاینده چین در منطقه و در مورد مسائلی مانند تایوان و هنگ کنگ موضع گرفته است.

توکیو همچنین بارها به چین نسبت به آنچه که به عنوان تجاوز کشتی‌های چینی به آب‌های سرزمینی ژاپن قلمداد کرده، اعتراض کرده است - به‌ویژه از زمانی که پکن واکنش قاطعی درباره قلمرو دریایی خود نشان داد و نظر دیگری درباره این قلمرو مطرح کرد.

دو کشور بر سر مالکیت گروهی از جزایر در دریای چین شرقی و جزایر سنکاکو در ژاپن اختلاف طولانی دارند.

تیموتی هیث، کارشناس ارشد امنیتی از اندیشکده آمریکایی رند کورپوریشن، معتقد است که قرارداد ژاپن با بوئینگ، رقابت تسلیحاتی بین چین و ژاپن را تشدید می کند.

او می گوید: «به‌روزرسانی ناوگان F-15 ژاپن ، احتمالاً در چین، نشانه عزم ژاپن برای تقویت اتحاد خود با ایالات متحده و حفظ نظم منطقه‌ای تحت سلطه آمریکا و ژاپن تفسیر شود.»



البته به نظر می رسد این قرارداد، نظم منطقه ای را به هم نخواهد زد بلکه احتمالاً صرفاً به مسابقه تسلیحاتی جاری که چند سالی است بین دو غول آسیایی در جریان بوده است، می افزاید.

همانند ژاپن، چین نیز فعالانه در حال پیشبرد برنامه نوسازی نظامی خود است که در سال 2015 توسط رئیس جمهور چین، شی جین پینگ - که ریاست کمیسیون نظامی مرکزی این کشور را نیز بر عهده دارد- با هدف ایجاد ارتش مدرن در سطح جهانی و همتراز با ایالات متحده در سه دهه آینده ابلاغ شد. 

بر اساس آخرین گزارش وزارت دفاع ایالات متحده در مورد قدرت نظامی چین که در اوایل نوامبر منتشر شد، چین توانایی‌های خود را برای استفاده از فناوری‌های کوانتومی، هوش مصنوعی و رباتیک پیشرفته، سلاح‌های مافوق صوت و انرژی هدایت‌شده و فناوری های مشابه توسعه خواهد داد.

به گفته گرانت نیوشام، پژوهشگر انجمن مطالعات استراتژیک ژاپن، در مواجهه با یک همسایه قدرتمندتر، قرارداد ژاپن، ساده و محتاطانه به نظر می رسد. از منظر او، این اقدام محتاطانه از سوی ژاپنی ها برای اطمینان و گسترش توانایی ناوگان F-15 است. نیوشام می گوید که در حقیقت، توافق اخیر توکیو، ارتقاء توانمندی هوایی اش را به همان اندازه که قابلیت‌های ناوگان هوایی چین را در چارچوب بهبود مستمر قابلیت‌های نیروی هوایی چین حفظ می‌کند، بهبود نمی‌بخشد.

ژاپنی‌ها همچنین تضمین کرده اند که می‌توانند به عنوان یک شریک موثر معقول برای نیروی هوایی ایالات متحده و سایر اجزای هوایی این نیرو همچون نیروی دریایی ایالات متحده خدمت کنند.

نیوشام می گوید ژاپن نگران ارتقاء نظامی بی‌سابقه چین است زیرا هدف آن حذف نفوذ امریکا در آسیا، تسلط بر منطقه و یا احتمالاً انتقام گرفتن از ژاپنی‌ها است.

سونگ ژونگ پینگ، مفسر نظامی مستقر در هنگ کنگ، این سوال را مطرح می کند که چه نتیجه ای از ارتقاء جنگنده های قدیمی انتظار می رود، قدیمی ترین دسته ای که حدود چهار دهه در خدمت بوده است؟!

او می گوید: «فکر نمی‌کنم نیروی هوایی ارتقا یافته ژاپن بتواند تهدیدی واقعی برای چین باشد، زیرا برخی از هواپیماهای جنگی اش، خود مشکلات ایمنی دارند که آنها را در یک مأموریت هوایی شدیداً آسیب پذیر می‌کند.»

تهیه شده توسط کریستین هوانگ که خبرنگار میز چین است و بر دیپلماسی و دفاع تمرکز دارد و علاقه مند به مسائل امنیتی با تمرکز ویژه بر ارتش چین است.

انتهای پیام/*