ایصال نیوز / نجف آباد - قرن هاست که ایرانیان به ارادت ویژه به خاندان اهل بیت علیهم السلام معروف اند. وجود هشت هزار و یکصد و شصت و هفت بقعه متبرکه امام زاده، ثبت تقویمی میلاد و رحلت و شهادت امامان و بزرگان، فعالیت قریب به یکصد هزار هیئت مذهبی در سراسر کشور و ارادت دائمی و ملموس ایرانیان به امامان شیعه، بیش از اعلام رسمی اصل دوازدهم قانون اساسی مبنی بر اینکه دین رسمی ایران، اسلام و مذهب جعفری اثنی عشری است و این اصل الی الابد غیر قابل تغییر است، گواه پیروی ایرانیان از امامان شیعه و علاقه قلبی اهالی ایران زمین به بزرگان مذهب تشیع است.
و این بلوغ دینی و فرهنگی زمانی حقانیت خویش را به رخ جهانیان می کشد که علاوه بر تصریح قانون اساسی مبنی بر اینکه مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و زیدی دارای احترام کامل می باشند و پیروان این مذاهب در انجام مراسم مذهبی، طبق فقه خودشان آزادند و در تعلیم و تربیت دینی و احوال شخصیه ( ازدواج، طلاق، ارث و وصیت ) و دعاوی مربوط به آن در دادگاه ها رسمیت دارند و در هر منطقه ای که پیروان هر یک از این مذاهب اکثریت داشته باشند، مقررات محلی در حدود اختیارات شوراها بر طبق آن مذهب خواهد بود، با حفظ حقوق پیروان سایر مذاهب؛ سالهاست که با پذیرش تکثرها و تنوع ها و تفاوت ها، زیست مسالمت آمیزی را در پهنه سرزمینی ایران اسلامی تجربه می کند و به مرثه ظهور گذاشته است.
در این میان امّا، استان اصفهان، با فعالیت بیش از پنج هزار هیئت مذهبی، تقدیم قریب به بیست و دو هزار شهید والامقام به انقلاب اسلامی و سازمان سنّتی منسجم و قابل تحسین هیئت های عزاداری، زبانزد ارادت ویژه به خاندان اهل بیت علیهم السلام است.
محرم که می شود کوچه های و خیابان های جای جای استان اصفهان، سیاه پوش می شود. در نظم و انسجامی نانوشته، دوستداران امام حسین علیه السلام، در تکایا و مساجد و هیئت ها، جمع می شوند و با شوری وصف ناپذیر شهادت امام سوم شیعیان و یاران باوفایش را گرامی می دارند و در حزن و غم بی وفایی مردمی که حسین بن علی را تنها گذاشتند، اشک می ریزند و یاد مظلومیت فرزندان پیامبر در صحرای کربلا را زنده نگه می دارند.
شهرستان نجف آباد که خود، باغ شهر ارزشمند بنا شده در دوران صفوی ست امّا، در ۳۰ کیلومتری غرب شهر اصفهان، به ارادت ویژه به اهل بیت علیهم السلام مشهور است. شهرستانی تشکیل شده از شهر و روستاهایی بعضاً با قدمتی هزاره ای، که با تقدیم بیش از دو هزار و پانصد شهید والامقام، زبانزد شهرستان های شهیدپرور ایران اسلامی است.
محرم نجف آباد امّا، محرم وصف ناپذیری ست. ارادت ویژه اهالی شهرستان نجف آباد به پیشوایان دینی بویژه امام حسین علیه السلام، ارادت کم نظیری ست، ارادتی که بانی خیر تقدیم بیش از دو هزار و پانصد شهید والامقام برای حفظ اسلام و انقلاب اسلامی و ایران سرفراز شده است. شهدای والامقامی که اشک و سلام و عزاداری برای امام حسین علیه السلام شخصیت های والای آنان را پرورش داد و شکوفا کرد و مقام والای آرزوی عشّاق، رساند.
امسال نیز نجف آباد اصفهان را همان شور و حال همیشگی حسینی بود. نه دشواری های اقتصادی و نه تنگناهای معیشتی مردم را از عزاداری برای حسین بن علی علیه السلام باز داشت و نه تبلیغات دشمنان برای کمرنگ کردن حضور مردم در دسته های عزاداری و حسینیه ها، مردم را کم رغبت به حضور در مراسم های عزاداری ایام محرم کرده بود.
همه آمده بودند، و شکوه عزاداری امسال را بازگشت شهیدی والامقام پس از چهل سال چشم انتظاری خانواده اش، حال و هوای دیگری بخشیده بود. و چه تشییع با شکوهی بود تشییع شهید والامقام محمدشفیع توسط عزاداران حسینی.
نجف آباد و کهریزسنگ و گلدشت و جوزدان و دهق و علویجه و حسینآباد و هسنیجه و اشن و خونداب و علیآباد و گلدره و خیرآباد و دماب و رحمت آباد و جلالآباد و فیلور و حاجیآباد و نهضت آباد و همتآباد و آزادگان و ویلاشهر و فیروزآباد و امیرآباد و یزدانشهر و قلعه سفید و همه و همه؛ اهالی شهرستان نجف آباد همانند سالهای پیش سنگ تمام گذاشتند برای محرم امام حسین.
دسته های عزاداری نجف آباد، جوزدان، کهریزسنگ، گلدشت و قلعه سفید و همه و همه، عرض ارادتی ویژه داشتند به حسین بن علی علیه السلام و یاران باوفایش.
در این میان امّا، شکوه و عظمت دسته عزاداری کهریزسنگ نجف آباد، حال و هوای دیگری داشت. کَهریزسَنگی که در 20 کیلومتری غرب اصفهان و در مسیر اصلی جاده اصفهان - نجف آباد در بخش مرکزی شهرستان نجفآباد قرار دارد و از شمال به اصغرآباد، از جنوب به قهدریجان، از شرق به کوشک و از غرب به شهر گلدشت ختم میشود و یکی از شهرهای مواصلاتی مهم استان اصفهان بهشمار میرود. شهری که استعدادهای علمی، ورزشی، هنری و اجتماعی آن، پتانسیل توسعه ای ویژه ای را برای شهر کاریزهای سنگی فراهم کرده است.
کهریزسنگی ها نیز امسال، با دسته بزرگ عزاداری شان، گوشه ای از عظمت و شکوه عزاداری امام حسین علیه السلام را به تصویر کشیدند. دسته عزاداری زنجيرزنی و سينه زنی بزرگی که میراث معنوی این خطّه است و قدمتی چند صد ساله دارد و شکوه بین نسلی اش، امتیاز ارزنده این دستۀ عزاداری ست.
از جملۀ ویژگی های دستۀ عزاداری کهريزسنگ، وحدت و یکپارچگی کامل و کم نظیر آن است. دسته ای که همۀ هیئت های عزاداری این شهر را در بر می گیرد. هیئت حضرت ابوالفضل، هیئت حضرت علی اکبر، هیئت حضرت قاسم ابن الحسن، هیئت عاشقان و منتظران مهدی (عج)، هیئت رضوی، هیئت قمر بنی هاشم، هیئت مکتب الرقیه، هیئت امام سجاد، هیئت امیرالمومنین، هیئت شاهزاده قاسم، هیئت های ختم قرآن و گروه های تعزیه خوانی این شهر، در یک کلام، مردم کهریزسنگ، در تاسوعا و عاشورای حسینی، متحد و یکپارچه، در صفوفی منظم و هماهنگ، دستۀ بزرگ عزاداری کهریزسنگ را تشکیل می دهند.
با شروع مراسم آیینی دستۀ عزاداری کهریزسنگ، مردم این شهر، با لباس عزاداری سنّتی اصیلی که دارند، در صفوفی به هم پیوسته و یکپارچه سازمان می یابند و دسته با سبک طبل زنی منحصر به فردی که دارد شروع به حرکت می کند. لباس سنتی متحد الشکل این دستۀ عزاداری، از جلوه های کم نظیر آن است.
https://www.isalnews.ir/images/docs/files/000025/nf00025888-1.mp4
مبدأ و مقصد حرکت دسته، حسینه اعظم در حنوب این شهر و حسینۀ چهارده معصوم در شمال این شهر است و دستۀ عزاداری پس از سازمان یافتن خیابانی، خیابان های اصلی این شهر را می پیماید و در توقف گاه های بین راهی اش از جمله خانه کهن و میراثی مرحوم حاج رضا امینی متوقف می شود تا روضه خوانی سنتی کهریزسنگی ها نیز همنوای زنجیرزنی و دسته های عزاداری شان شود.
نظم دستۀ کهريزسنگ، نظمی مثال زدنی ست که اتحاد و یکپارچگی هیئت های عزاداری، طول این دستۀ بزرگ عزاداری را به حدود دو کیلومتر می رساند. سبک مخصوص زنجير زنی کهریزسنگی ها و سينه زنی و نوحه های اصيل و قديمی اهالی این دیار، از دیگر ویژگی های بارز این دستۀ عزاداری بزرگ است.
این عظمت و شکوه عزاداری برای امام حسین، حتی سبب شده است که اهالی شهرهای همجوار و گردشگران نیز به منظور فیض بردن از عزاداری امام حسین و به نظاره نشستن این شکوه معنوی، همه ساله، در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی به کهریزسنگ بیایند و همراه این دستۀ بزرگ عزاداران حسینی شوند.
https://www.isalnews.ir/images/docs/files/000025/nf00025885-1.mp4
از آنجایی که ثبت میراث ناملموس در فهرست آثار ملی، فرآیند حقوقی ویژه ای دارد و باید پیشنهاد اولیه توسط افراد حقیقی یا حقوقی تنظیم شود و با مراجعه افراد به سایت میراث فرهنگی و تکمیل فرم درخواست اولیه برای پیشنهاد ثبت اثر، مراحل اداری آن آغاز شود تا پس از تکمیل فرم اولیه و ارسال برای بررسی در حوزه ثبت استان، احراز شایستگی ثبت، تأیید اولیه شود و امکان انجام اقدامات لازم توسط افراد حقیقی یا حقوقی مرتبط برای تکمیل فرمت پرونده فراهم گردد تا فرآیند تدوین پرونده نهایی شده و توسط شواری ثبت استان بررسی شود، لازم است متولیان و دست اندرکاران دستۀ بزرگ کهریزسنگ، با شور و مشورت و اجماع، متولی این امر را مشخص کنند و تنفیذ اختیار لازم به وی بدهند. از سوی دیگر لازم است که جریان رسانه ای برای شناخت بیش از پیش این میراث ماندگار، هدفمند دنبال شود تا پس از ارسال پرونده تکمیل شده به دفتر ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی کشور و دریافت پرونده توسط گروه میراث ناملموس، فرآیند بررسی پرونده تسهیل شود تا هر چه سریعتر این پرونده مهم به به کمیته ثبت میراث ناملموس ارسال گردد و به یاری خدا، پس از طرح در کمیته نهایی و تأیید نهایی توسط این کمیته، این میراث ناملموس ماندگار کهریزسنگی ها ثبت نهایی شده و توسط مقام عالی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ابلاغ ملی شود.
https://www.isalnews.ir/images/docs/files/000025/nf00025886-1.mp4
بدون تردید، راه طولانی و دشواری برای ثبت جهانی این میراث بزرگ و ماندگار وجود دارد که مقدمۀ آن، ثبت میراث ماندگار دستۀ عزاداری بزرگ کهریزسنگ در فهرست آثار ملی کشور است. پیشینۀ تاریخی این دستۀ بزرگ، تجربۀ زیسته بین نسلی این دستۀ عزاداری بزرگ، سبک منحصر به فرد سینه زنی و زنجیر زنی کهریزسنگی ها، ارتباطات شفاهی منحصر به فرد این دستۀ عزاداری، نوحه هایی که سینه به سینه و نسل به نسل منتقل شده است و اصالت خویش را حفظ کرده است و عظمت دستۀ عزاداری کهریزسنگ، تلاش مضاعفی را از سوی مسئولان محلی، شهرستانی، استانی و ملی می طلبد تا این میراث ناملموس، ثبت؛ و مطالبه بِحَق کهریزسنگی ها برای ثبت ملی میراث دستۀ عزاداری بزرگ کهریزسنگ نجف آباد، به ثمر بنشیند.
https://www.isalnews.ir/images/docs/files/000025/nf00025887-1.mp4
انتهای پیام/*